Annemie Vervaet rondde haar opleiding tot zorgmasseur in Ninove af in juni 2017 en ze liet er geen gras over groeien: op 1 augustus 2017 startte zij reeds als vrijwilliger in AZ Maria Middelares. “Na het volgen van de opleiding ‘zorgmasseur’ vernam ik dat men op zoek was naar vrijwilligers op het oncologisch dagziekenhuis in AZ Maria Middelares in Gent. Aangezien ik in Gent woon, was dit voor mij de ideale gelegenheid om me als kandidaat op te geven.
Aanvankelijk had ik het idee om binnen de instelling waar ik als verpleegkundige werk de zorgmassage te introduceren, maar bij nader inzien leek het me beter om dit buiten mijn eigen werkveld uit te voeren.” Annemie koos voor vrijwilligerswerk omdat ze naast haar halftijdse job, tijd en ruimte vrij kreeg doordat haar kinderen intussen op eigen benen staan. En die tijd wilde ze nuttig invullen. “Het gevoel dat je als masseur krijgt als mensen zichtbaar genieten van de massage en zich dan achteraf meteen weer opnieuw inschrijven voor een volgende sessie.
Of wanneer de massage aanleiding kan geven tot een gesprek, een babbeltje waar mensen op dat ogenblik zo nood aan hebben. Daar doe ik het voor!” En daar houdt ze ook de fijnste herinneringen aan over. Ze wordt warm van een kaartje als bedanking bij de laatste chemo, van iemand die zegt dat hij/zij al uitkijkt naar de volgende keer, maar ook van iemand die haar gemist had toen ze er een keertje onverwacht niet kon zijn en van mensen die zeggen dat ze gouden handen heeft, …
“Dat zijn mijn kostbaarste ervaringen binnen dit werk…” De omgeving waarin je de massages uitvoert is niet altijd ideaal. “Privacy is niet altijd te handhaven wanneer je in een zaal masseert”, zegt Annemie. “Dat is uiteraard anders in een klas of in een massageruimte. Maar als masseur moet je je kunnen aanpassen aan die omgeving. Ik werk in een zaal waar meerdere mensen chemo krijgen. Verplegend personeel loopt in en uit. En je hoort constant alarmsignalen van de apparatuur. Mensen zitten of liggen in een relaxzetel waardoor je als masseur beperkt bent in het soort massages dat je kan geven. En er is geen ruimte voor muziek of om een stemmige sfeer te creëren.”
En daar sluit meteen ook de boodschap die ze zou willen mee geven aan nieuwe kandidaat-vrijwilligers op aan. “Wees creatief als masseur. Zie het als een uitdaging om ook in die situaties de mensen in een comfortabele positie te brengen. En laat je vooral niet afschrikken, ieder massagemoment is anders: soms genieten de mensen met de ogen dicht, maar evengoed kan er continu op de smartphone getokkeld worden of gebabbeld worden met het bezoek. Iedereen geniet op zijn eigen manier van de massage en ervaart op zijn eigen manier de ontspanning die de massage geeft. Hou je daaraan vast als masseur, ook in minder ideale omstandigheden!”
