Het is bijna een jaar geleden dat Kathy Haerden als vrijwilliger-zorgmasseur aan de slag ging in het GZA ziekenhuis en meer bepaald op de campus Sint-Augustinus in Wilrijk. Vanuit de behoefte om haar vrije tijd op een nuttige en aangename manier te willen invullen en daarnaast ook om nieuwe mensen te leren kennen, werkt Kathy in Sint-Augustinus sinds januari 2018.
Kathy koos specifiek voor dit vrijwilligerswerk omdat zij de jaren vooraf ook al bezig was met ‘lichaamswerk’ in verschillende vormen. “Ik ben geboeid door hoe lichaam en geest elkaar beïnvloeden en hoe lichaamswerk een rol kan spelen in bewustwording. Na de opleiding bij de VZW Zorgmassage heb ik mij als vrijwilliger opgegeven om aan de slag te gaan in een zorginstelling. Het is voor mij een manier om praktische kennis en levenservaring op te doen op het terrein van mensen die op dat moment in hun leven kwetsbaar zijn.”
Kathy haalt het meest voldoening uit haar vrijwilligerswerk wanneer ze mensen kan raken door hen weer terug te laten keren naar hun eigen lichaam. Ook wanneer ze ziet dat mensen kunnen ontspannen en rustig worden door haar zorgmassage of door haar aandacht voor hen bij een gesprek, raakt haar dat.
En als dit dan lukt bij mensen die eerst weigerachtig zijn geeft dat een nog groter voldaan gevoel. Zo was er die situatie met een vrouw, in het begin van haar carrière als vrijwilliger in Sint-Augustinus.
“Toen ik nog maar pas in het ziekenhuis werkte als vrijwilliger was er een relatief jonge vrouw met kanker in opname op de afdeling. Deze dame was op dat moment een beetje in de war en nogal overstuur. De verpleegkundige van de dienst, die met mij de lijst van patiënten en mogelijke kandidaten voor de zorgmassage overliep, beschreef haar als nogal kritisch en een beetje verbitterd.
Toen ik in haar kamer kwam stelde ik mij voor en langzaam begon ze te praten over haar ervaring met de geneeskunde en met ziekenhuizen. Ze vertelde dat ze meer dan 20 jaar geleden haar kindje, van enkele weken oud, was verloren. Haar baby’tje was overleden door een medische fout en dit was altijd ontkend door de behandelend arts. Door deze ervaring voelde ze al zoveel jaren een enorm wantrouwen en angst tegenover de medische wereld. Een wereld waaraan ze zich nu door haar ziekte, zelf moest overgeven.
Ze liet mij toe om haar benen te masseren en er ontstond vertrouwen naar mij toe. Dat ontroerde me enorm.
Na enige tijd kwam de verpleegkundige de kamer binnen om mevrouw te verzorgen. Ze vertelde dat ik haar geholpen had om tot rust te komen en bedankte mij voor mijn bezoek.
Ik heb die dame daarna, na een lange periode, nog eens terug gezien: ons contact was opnieuw warm en hartelijk, alsof ik een vriendin terug zag na lange tijd. Ik zal deze ervaring voor altijd koesteren, ben er erg dankbaar voor!”
Minder aangename ervaringen heeft Kathy naar eigen zeggen niet.
“In het begin moet je ook het vertrouwen van het medisch personeel winnen. Je bent tenslotte een vreemde voor hen. En dat is meteen ook mijn tip voor mensen die dit vrijwilligerswerk overwegen: stel jezelf flexibel en open op, naar het medisch personeel toe. Je zal zien dat het respect en vertrouwen vlug groeien. En dat opent dan weer de weg naar meer zorgmassages bij mensen die het op dat moment zo hard nodig hebben!”
